Profesor Jeannette Lucejko z Uniwersytetu w Pizie od lat pracuje z partnerami z Polski. Większość realizowanych badań naukowych z polskimi partnerami dotyczy drewnianych obiektów dziedzictwa kulturowego lub pozostałości naczyń ceramicznych. W przypadku drewna archeologicznego mają one na celu rozpoznanie stopnia degradacji obiektów drewnianych i dobór metody konserwacji. Jest to głównie drewno ze stanowisk archeologicznych datowanych od VII wieku p.n.e. do średniowiecza zlokalizowanych na terenie Polski.
Konserwacja i ochrona delikatnych i nieodnawialnych znalezisk archeologicznych, w szczególności konserwacja in-situ, została uznana za bardzo ważną w Konwencji UNESCO z 2001 r., w której stwierdzono, że składowanie in-situ pozostałości archeologicznych w środowiskach naturalnych pełnią ważną rolę w ochronie dziedzictwa kulturowego. Konserwacja in situ pozostałości archeologicznych wymaga regularnego monitorowania stanu zakopanego materiału, a także ograniczania i/lub zmniejszania wpływu i ryzyka powodowanego przez warunki pochówku. Badania te są wykonywane w ramach współpracy z Muzeum Archeologicznym w Biskupinie.
Wśród licznych projektów Pani Profesor są też badania pozostałości obecnych w ceramice różnych typów i wieków, z których można czerpać wiedzę na temat odżywiania i rytuałów stołowych, jak również rytuałów religijnych starożytnych ludów, czy wymiany handlowej minionych cywilizacji, a bardziej ogólnie materiałów organicznych uzyskanych w związku ze znaleziskami archeologicznymi, takich jak żywice naturalne, woski, materiały białkowe i bitumiczne lipidy i gumy itp. Ta z kolei współpraca realizowana jest wspólnie z Instytutem Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego.

Pani Profesor realizuje też polsko-włoskie programy badawcze zmierzające do zwiększenia efektywności wykorzystania biomasy lignocelulozowej w biotechnologii czy w technologii drewna. W ramach tych badan przeprowadzono monitoring zmian genetycznych zachodzących w roślinach wykorzystywanych na biomasę. To temat, który prof. Jeannette Lucejko rozwija we współpracy z grupami badawczymi z Instytutu Genetyki Roślin i Instytutu Chemii Bioorganicznej PAN i Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu.
Jak podkreśla prof. Lucejko „współpracy przyświeca głęboka i oparta na wzajemnym zaufaniu chęć wspólnego tworzenia nowych i ciekawych rozwiązań naukowych dla obu stron partnerstwa”.